Dit weekend waren we bij mijn ouders in Nieuwerkerk aan de IJssel. Leuk om iedereen weer even te zien en dan vooral de kindjes van mijn 2 zussen. Wat ik zo bijzonder vind is dat je aan de tenen kunt zien dat het familie is. Vooral de voeten van Kim (de blanke) zijn een kopietje van de mijne. Hoe ist mogelijk…Wij hebben allemaal flexibele tenen en kunnen er dan ook heerlijk mee wiebelen. Liefst de grote teen afzonderlijk van rest. Blijkt dus bijzonder, voor heel veel mensen is dit onmogelijk. Kun jij het?
En dan nog even het jongste nichtje. Om op te vreten toch? Ik zal haar teentjes binnenkort ook eens bestuderen.
zietroen 
HIHI! Ja, zeker om op te vreten, dat kleine ding.
Ik kan mijn kleine teentje juist erg ver van de rest bewegen. 🙂
Oh, dat kan ik geloof ik niet. Ik zal eens oefenen… 🙂
Schitterend zeg!
He mam, het is je gelukt! Goed man…
Lieffff!
Tenen afzonderlijk wiebelen gaat hier niet lukken…
Haha een bevestiging dat we geen familie zijn. Maar dat vermoeden hadden we al 😉
Hoi pipeloi, sommigen van ons kunnen er niet alleen goed mee wiebelen, maar ook mee … knijpen! Ja, ja, dat weet je nog wel, hè Peet. Op zich kan dat ook heel praktisch zijn als je iets laat vallen en op dat moment juist een kindje in je armen hebt. Om je rug te sparen en dus niet ver willen bukken, pak je het gewoon met je tenen op!
Sommigen? Dat knijpen kan er maar 1 !!!!! (Niet alleen knijpen maar zelfs ook lakens verscheuren.) Dat oppakken kan ik ook, makkie 🙂
En dat meisje dat zo om op te vreten is, heeft me vanmorgen nog gebeten… zomaar! De doerak. Ze vond mij blijkbaar ook om op te vreten..
Bijten?? Dat wordt nog wat als die in de pubertijd zit!