Toen ik woensdag mijn Twingootje naar de APK bracht, was er nog geen vuiltje aan de lucht. Ondertussen weet ik dat het tijd wordt om afscheid te nemen. Dat loslaat-proves duurde wel even, verschillende mensen moesten eerst snoeihard tegen me zeggen:
- “Het is al wel een ouwetje, wat had je dan verwacht?”
- “Als je dit laat maken, krijg je volgend jaar te horen dat de rest is weggeroest, kan je dat weer laten maken”.
- “Er zijn nog genoeg Twingo’s te koop hoor”.
- “oh, dan verkopen ze nog wat onderdelen en gaat hij naar de schroot”.
Wat een harde lui hè?! Ik verzette me natuurlijk eerst flink, want ben al heel wat jaartjes blij met mijn wagentje. Daarom verweerde ik me moedig met:
- “Wat nou oud, er is toch niks mis met oud?”
- “Dit laten maken kost me een paar honderd en voor een andere moet ik een paar duizend neerleggen”.
- “Als er wat met jou mis is, zet ik je toch ook niet bij de schroot?”
- “Wieteke van Dort heeft hier nog in gereden”.
Maar goed, kansloos, hij is dus niet door de APK (doorgeroeste langskokerbout, losse remschoenen, nieuwe dynamo bla bla). Ik hoop je binnenkort m’n nieuwe Twingo voor te mogen stellen. (lach, snik)
Sonja is gelukkig wel door de APK. We zijn gister met haar naar de dierenarts geweest want ze was sinds de kennel al “wat sloerig in de rakker”. Snotoogjes, jeuk op de buik (nee geen vlooien) en een tikkende achterpoot.
Dus kregen we wat elke patiënt het liefste wil: een middeltje voor alles. Creme-tje voor het buikje, kuurtje voor de verkoudheid en druppeltjes voor in de ogen.
Ja inderdaad Tsjing Tsjing. Maar goed, natuurlijk alleen het beste voor onze Sunny 🙂
zietroen 
snik snik snik……Ik leef met je mee!